daşlanmaq

1.

məch. Daşa basılmaq, daşla vurulmaq, üzərinə daş yağdırılmaq. Məskənimiz sarp qayalar olubdur; Qaçanlar çağrışır, pələng daşlanır. «Koroğlu».

2.

f.

1. Axmaq, tökülmək, daşıb tökülmək, gəlmək. Qızın ağzından, burnundan bulanıq dəniz suyu daşlandı. M. Hüs.. Kənarlara daşlanan palçıq ötənlərin üstünü bulayırdı. M. C..

2. məc. Tökülüşüb gəlmək, axışıb gəlmək.